«Չէր կարելի ութ տարվա գործընկերոջ նկատմամբ այդպիսի վերաբերմունք դրսևորել»

ՎՍԴՀԿ ատենապետ, ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության անդամ ԼՅՈՒԴՄԻԼԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ սահմանադրական բարեփոխումներին «այո» ասող քաղաքական գործիչներից է, ով իր այդ դիրքորոշման համար ընդդիմադիր գործընկերների խիստ քննադատությանն արժանացավ: «Իրատեսի» հետ զրույցում տիկին Սարգսյանը խոսեց սպասվող հանրաքվեից, գործընկերների վերաբերմունքից և ընդդիմադիր դաշտի խնդիրներից:

-Ինչպե՞ս եք «այո»-ն քարոզելու:
-Մենք «այո»-ի շտաբներ չենք բացելու, այդ միջոցները չունենք: Մարզային չորս-հինգ գրասենյակ ունենք, որտեղ կանցկացնենք հանրային իրազեկումներ: Հանդիպումներ կլինեն մարզային կառույցների, համակիրների և բոլոր նրանց հետ, ովքեր կցանկանան լսել մեզ: Կհիմնավորենք, թե ինչու ենք կողմ սահմանադրական բարեփոխումներին: «Այո»-ի կողմնակիցները շատ են, քարոզարշավը պատշաճ անցկացնելու համար բավականին ռեսուրս կա:
-Գուցե միանա՞ք իշխանության քարոզարշավին:
-Նախ` նման առաջարկ չի եղել: Հետո էլ իշխանության ռեսուրսները բավարար են, որ ինքնուրույն քարոզչություն ծավալի: Ես, որպես ՎՍԴՀԿ ատենապետ, իմ քվեարկությամբ «այո» եմ ասել, ինչն արդեն քիչ չէ: Ներկայացրել եմ կուսակցության որոշումը, իսկ մնացած աշխատանքները մարզային կառույցները կիրականացնեն:
-Ձեր «այո»-ի համար Դուք բավականին «քարկոծվեցիք»: Շարունակվո՞ւմ է «թիրախային» քննադատությունը:
-Ես ընդհանրապես չեմ հետևում ֆեյսբուքյան գրառումներին, մտածված չեմ գրանցվել այնտեղ: Այսօր հրապարակային քննադատություն չկա, մինչ այդ եղած քննադատությունն էլ անհիմն էր և չափազանցված: Պետք է գիտակցել, որ մենք առանձին քաղաքական ուժ ենք, և ես, չնայած ՀԱԿ խմբակցության անդամ եմ, նաև կուսակցություն եմ ներկայացնում, որի շատ մոտեցումներ տարբերվում են ՀԱԿ խմբակցության մոտեցումներից: Սա շատ նորմալ է, քանի որ մենք ավանդական կուսակցություն ենք, ու մեր դիրքորոշումները շատ կայուն են: Պետք է ըմբռնումով վերաբերվեին մեր քայլերին, չէր կարելի ութ տարվա գործընկերոջ նկատմամբ այդպիսի վերաբերմունք դրսևորել: Հատկապես որ շարժման ամենանվիրյալ անձանցից եմ եղել ու մշտապես ստորադասել եմ կուսակցության շահերը հանուն ընդհանուր նպատակի: Բայց չէ՞ որ տեսանելի էր, որ այդ շարժումն այլևս չկա, և ամեն կուսակցություն առաջնորդվում է իր առաջնահերթություններով, իր ծրագրերով, նպատակներով: Այս դեպքում ինչո՞ւ մենք չենք կարող նույնն անել: Ոչ միայն կարող ենք, նաև պարտավոր ենք շարժվել մեր քաղաքական ուժի սկզբունքներով:
-Որպես «Այո»-ի կողմնակից, ինչպե՞ս եք գնահատում «Ոչ»-ի քարոզարշավը:
-Չեմ ուզում գնահատականներ հնչեցնել, բայց կցանկանայի, որ այդ աշխատանքներն ավելի կազմակերպված, միասնական լինեին: Հավանաբար կան խնդիրներ, որ համախմբման հնարավորություն չեն ստեղծում: Արդեն հայտարարվել է, որ «Ոչ»-ի ճակատը պայքարում է սահմանադրական բարեփոխումների դեմ, «Նոր Հայաստանն» էլ երկու մեծ խնդիր է դնում` տապալել հանրաքվեն և զուգահեռ իշխանափոխություն իրականացնել: «Ոչ»-ի ճակատի ներկայացուցիչներն ավելի համարժեք պայքարի մեջ են իշխանության հետ, քան «Նոր Հայաստան» բևեռը: Չի կարելի ամեն օր իշխանափոխության մասին հայտարարել, բայց անպտուղ գործողություններ անել: Բազմաթիվ նման հայտարարություններ և շարժումներ ի չիք են դարձել, իսկ ժողովուրդն այլևս չի հավատում իշխանափոխության կոչերին: Ակնհայտ է, չկա այն ռեսուրսը, որը կաջակցի իշխանափոխության գործընթացին: Հետևաբար խնդիրները հերթականությամբ լուծելն ավելի ճիշտ է: Եթե «ոչ»-ի միջոցով կարողանաս տապալել սահմանադրական հանրաքվեն, դա իրական հնարավորություն է ստեղծում շարունակելու նպատակների իրագործումը և ի վերջո, հասնելու իշխանափոխության: Եթե քայլերի այս հաջորդականությունը չի հաջողվում, անիմաստ է այս էտապում իշխանափոխության մասին խոսելը:
-Որպես ընդդիմադիր շարժման «ներսում» եղած գործիչ, կասե՞ք` ինչն է խանգարում ընդդիմության միասնականությանը, ո՞րն է ընդդիմության խնդիրը:
-Ընդդիմությանը մշտապես խանգարել է անմիասնականությունը, չնայած 2007-ին ուժերի մեծ համախումբ եղավ: Վերջին շրջանում եկել եմ այն հետևության, որ կիսանախագահական համակարգը սողանցքեր է թողնում իշխանության վերարտադրության համար, այդ իսկ պատճառով ես կողմ եմ սահմանադրական փոփոխություններին: Եթե քսան տարի ընդդիմությանը չի հաջողվում իշխանափոխություն իրականացնել, ուրեմն էական խնդիր կա: Անձնակենտրոն իշխանությունը միշտ էլ կարող է մեկ մարդու հրահանգով անել ամեն ինչ, որպեսզի իշխանությունը պահպանվի: Պետք է փորձել անցում կատարել մի համակարգի, որն իր զսպող մեխանիզմներով հնարավորություն կտա ընդդիմությանը հստակ օրակարգով հանդես գալու և իր նպատակները կյանքի կոչելու: Երբ տարանջատվում են իշխանության թևերը, առաջանում է մրցակցություն, և միակենտրոն իշխանություն այլևս չի լինում: Այսպիսի վիճակը հօգուտ ընդդիմության է, քանի որ հնարավորություն է ստեղծում նոր «դիրքեր» գրավելու: Չնայած չեմ կարծում, որ հանրաքվեի դրական ելքի դեպքում այս վիճակին շուտ կհասնենք, քանի որ այն «ավանդույթները», որ գոյություն ունեն իշխանական վարքագծում և ընտրական գործընթացներում, դեռ իրենց զգալ կտան: Բայց ժամանակի ընթացքում խորհրդարանական կառավարման համակարգը կարդարացնի իրեն։ Ոչ մի իշխանություն հավերժ չէ, ընդդիմությունը կունենա վերահսկողական լծակներ: Գուցե կարողանանք ժամանակի ընթացքում կա՛մ ընտրություններով, կա՛մ էլ ժողովրդի ըմբոստությամբ հասնել իշխանափոխության: Այսօր այդ հնարավորությունը ես չեմ տեսնում:
-Ձեր դիտարկմամբ, նոր սահմանադրությունն ընդդիմության համար ավելի՞ բարենպաստ պայմաններ է ստեղծում: Այդ դեպքում միայն իշխանությանն ընդդիմանալու համա՞ր են «ոչ» ասում:
-Փորձում են Հռոմի պապից ավելի կաթոլիկ լինել: Ընդդիմադիր դաշտում ևս լուրջ մրցակցություն է ծավալվել: Ամեն մեկը փորձում է ավելի արմատական երևալ, իսկ դա արտահայտվում է իշխանության բոլոր գործողություններին դեմ լինելով: Ժողովուրդը գոհ չէ իշխանություններից ու դրա բոլոր իրավունքներն ունի: Ոչ մի բարեփոխում մարդկանց կյանքում, ըստ էության, տեղի չի ունենում: Որպեսզի ունենա ժողովրդի աջակցությունը, ընդդիմադիր հատվածը պահի իր կողքին, ընդդիմությունն իշխանության բոլոր նախաձեռնություններին դեմ է լինում: Սա նորմալ է ու ճիշտ: Բայց ամեն ինչին չի կարելի դեմ լինել միայն նրա համար, որ արմատական ընդդիմություն երևաս: Չէ՞ որ դրանից ոչինչ չի փոխվում: ՈՒրեմն պետք է մտածել` ո՞րն է պատճառը: Ես պատճառներից մեկը համարում եմ գործող սահմանադրությունում առկա սողանցքերը, որոնք իշխանությունն օգտագործում է։
-Իշխանությունները քաղաքական կամք կդրսևորե՞ն հանրաքվեն առանց կեղծումների անցկացնելու համար:
-Չեմ կարող հավաստիացնել, որ ամբողջությամբ հավատում եմ հանրաքվեն արդար անցկացնելու իշխանության խոստումներին, բայց նաև չեմ ուզում հրաժարվել երազելուց: ՈՒզում եմ հավատալ, քանի որ լուրջ հնարավորություն է ստեղծվել իշխանության համար` մեկընդմիշտ ընտրական արատավոր համակարգին վերջ տալու: Ավելին, իշխանությունը հանրաքվեն «այո»-ով ավարտելու հնարավորություն ունի և պետք է ամեն ինչ անի, որ դա կեղծիքներով չլինի: Առաջարկվող սահմանադրական բարեփոխումներն արդարացված կլինեն, եթե ժողովուրդը հավատա արդյունքներին: Եթե հավատա, որ իր ձայնը տեղ է հասել, եթե հավատա, որ իր գործոնը երկրում կարևոր է: Մեզանում ամենամեծ խնդիրը քաղաքացու անկարևորությունն է, մինչդեռ ամենաէականը դա պետք է լիներ: Անկարևոր է, որովհետև քաղաքացին չի հավատում, որ իր ձայնը որոշիչ է այս կամ այն ընտրության ժամանակ: Եթե իշխանության նպատակներն ազնիվ են, եթե ուզում է իրոք բարեփոխումներ իրականացնել, ուրեմն արդար ընտրություններ պետք է անցկացնի: Հակառակ դեպքում, ինչպես կիսանախագահական համակարգը, գործող սահմանադրությունն են առ ոչինչ դարձել, այդպիսին կդառնան նաև սպասվող բարեփոխումները:
-Եթե արդար անցկացվի հանրաքվեն, ժողովուրդն ավելի շատ «այո»-ի՞, թե՞ «ոչ»-ի կողմնակից կլինի:
-Այնպես չէ, որ այսօր հանրությունը երազում է սահմանադրական բարեփոխումների մասին: Նա բազում խնդիրներ ունի, որոնց լուծման մասին է մտածում: Մեծ հետաքրքրություն չի դրսևորում ո՛չ «այո»-ի, ոչ էլ «ո՛չ»-ի նկատմամբ: Հայաստանում առնվազն հինգ հարյուր հազար աշխատող կա, որ պետական համակարգում է ընդգրկված: Նրանց շրջանում քարոզչություն պետք է իրականացնել, բովանդակային քննարկումներ ծավալել, որպեսզի գնան և կողմ քվեարկեն: Կարիք չկա կեղծիքների, մանիպուլյացիաների, կարուսելների: Իշխանությունը պարտավոր է արդար ընտրություններ անցկացնել, որպեսզի վերականգնվի ապագայի հանդեպ ժողովրդի հավատը։

Զրուցեց Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ